VIS: Visual Impact Size
Metoda Visual Imapct Size (VIS) została opracowana dla kompleksowej oceny zasięgu oddziaływania wizualnego pojedynczego budynku wysokiego. Pozwala na precyzyjne ustalenie fragmentów przestrzeni publicznych miasta, na które nowy obiekt będzie mieć wpływ. W jednym procesie obliczeniowym definiowana jest jednocześnie siła jego oddziaływania na daną przestrzeń – to czy będziemy widzieć obiekt w całości, w dużym fragmencie, czy jedynie jako mały akcent przestrzenny. Metoda pozwala mierzyć całkowity wpływ wizualny budynku przy różnych pułapach jego wysokości. Wynik generowany jest automatycznie w postaci mapy 2D. Interpretacja otrzymanych wyników może mieć istotne znaczenie dla kierunkowania dalszych działań planistycznych. Mapa VIS pozwala przede wszystkim na ustalenie ważnych ekspozycji nowego budynku, w tym takich, które mogą zagrażać integralności ważnych założeń przestrzennych (np. obszarów staromiejskich, czy założeń symetrycznych). Rozpoznane na podstawie analizy VIS punkty widokowe mogą być następnie poddane dalszej symulacji np. z użyciem linijek wysokości, które pokażą prawdziwą skalę obiektu w przestrzeni.
Metoda VIS była stosowana w różnych opracowaniach studialnych od 2007 roku. Jednak dopiero podczas realizacji projektu 2TaLL została ona znacząco rozwinięta i ujednolicona. Przygotowane zostały nowe algorytmy i rozwiązania softwarowe, pozwalają na emulację map VIS na bazie różnych modeli przestrzennych miast (w tym: CityGML, DSM). Umożliwiają one również rozwój teorii isovist 3D na gruncie naukowym. Mierzenie powierzchni pól oddziaływania, czy porównywanie map VIS dla różnych tkanek urbanistycznych stwarza podstawy rozwoju teorii związanej z chłonnością krajobrazową miast. Na uwagę zasługuje jednak przede wszystkim duży potencjał aplikacyjny metody, który został już niejednokrotnie potwierdzony. W najnowszym opracowaniu studialnym dla Warszawy (przygotowanym w zespole z prof. Marzęckim w 2015 roku) metoda VIS została wykorzystana do analiz oddziaływania wizualnego planowanego obiektu na terenie ogrodów seminaryjnych na Skarpie Warszawskiej. Mapa VIS stała się fundamentem tego opracowania i podstawowym narzędziem ocen wpływu obiektu na krajobraz miasta. Dała też możliwość identyfikacji ważnych punktów ekspozycji budynku w historycznym kontekście Warszawy.